Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή, Ιανουάριος 2015
Μετεφηβεία
Οι χαραμάδες έκλεισαν
Έχτισα
τις πόρτες
Πήρα
παράθυρα ασφαλείας
Όλα
τα πλήρωσα αδρά
Απολυμάνθηκα
κιόλας
Με
καθάρισε το οξύ
Ξέβαψε
κάθε υπογραφή σου
Γυμνή
και άχρωμη, τώρα
Ύστερα,
αφαιρούσα εκδορές
Χρόνια
ολόκληρα με άλειφα
Χάραζα
καμπύλες
Ομόρφαινα
γραμμές
Στ’
αλήθεια, έχω μεγαλώσει
Απέκτησα
όπλα ισχυρά
Ακόνισα
τις άκρες των νυχιών μου
Δάμασα
τη ψυχή με αλυσίδες
Ξέρω
πως δεν έφταιγες εσύ
Μα
αν δεν μου γύριζες την πλάτη
Εγώ
δεν θα σε έγδερνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου