Tρωάδ(ει)α

-Στέλλα - Λουΐζα Κατσαμπή, Φεβρουάριος 2015

Tρωάδ(ει)α

Εμένα Ελένη δεν με λένε
και από έρωτα δεν απήχθηκα ποτέ

Ταξίδεψα στην Τροία,
επισκέφθηκα τον Ίππο

Με ερωτεύτηκε, μάλιστα, κι ο Πρίαμος
μα πέθανε στη μάχη μου νωρίς

Περιπλανήθηκα στις ερημιές
αποκαΐδια, στάχτες και καημοί
Κι ήμουν ήδη μία ρίψασπις

Ο Αχιλλέας με πολέμησε

Κι ο Φοίβος τον τιμώρησε ευθύς
Μου 'κανε δώρο την φαρέτρα του
Διακόσμησα ωραία το χάος μου

Ο Όμηρος,  μ' αγάπησε πολύ
Μα τυφλός, τυφλώς δικαίωσε
Ήρθε η συντέλεια, ερείπια όλοι πια
έμεινα μόνη και κενή

Ν' αγαπάω τον Πάρη

που δεν μου ΄δωσε το μήλο του ποτέ.