26 Ιουλ 2016

Έκπτωτ(ικ)ός

-Κατσαμπή Στέλλα-Λουΐζα, Ιούλιος 2016

Έκπτωτ(ικ)ός



Ο Παράδεισος μου ξεθώριασε
Προσπάθησα μάταια να τον περισώσω
με μελάνι και βελόνες τρυπιόμουν
και έσταζα σε φύλλα Α3

Τα σοβατεπί έπεσαν, τα μπετά ράγισαν 
Οι κήποι με τα τριαντάφυλλα μαράθηκαν
ένα νεκροταφείο για ροδοπέταλα
αναμνηστικά στιγμιαίας αβρότητας.
 

Το σκοτάδι κατάπιε τις μέρες του φωτός
Και εκείνα τα πρώτα σκιρτήματα κατάνυξης
βυθίστηκαν σε ένα απέραντο έρεβος σιωπής
που διαμελίζει κάθε ευχάριστη θύμηση. 

 Κι ο Μεγαλοδύναμος που 'χα αφήσει εκεί
Γέρασε και δεν βαστάει πια τις φροντίδες
Τα κανακέματα έγιναν κατσιάσματα
Και τίποτα πλέον δεν μπορεί να φτιαχτεί.

Ο Παράδεισος μου ξεπουλήθηκε 
Στο σκλαβοπάζαρο του ρεαλισμού
Και δεν με πειράζει η μαύρη αγορά
Η "τιμή ευκαιρίας" είναι που πονά.