Λίγο πιο

 -Στέλλα-Λουΐζα Κατσαμπή, Σεπτέμβρης 2016

Λίγο Πιο

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο έξυπνη κι όχι τόσο αφελής» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο εκλεπτυσμένη και όχι τόσο αυθόρμητη» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο πολιτικοποιημένη κι όχι τόσο ασυγκίνητη» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο της όπερας, και όχι του κουτουκιού» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο καλλίγραμμη, χωρίς έντονες καμπύλες» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο καλή κόρη, κι όχι τόσο νευρωτική» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο σκληρή, κι όχι τόσο ανεκτική» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο συγκεντρωμένη, κι όχι αφηρημένη όταν οδηγώ» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο καλή σύντροφος, κι όχι μόνο καλή ερωμένη» έλεγε στον εαυτό της.
«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο του υγιεινού τρόπου ζωής, κι όχι επιρρεπής» έλεγε στον εαυτό της.

«Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο καλή ποιήτρια, κι όχι συγγραφέας Άρλεκιν» έλεγε στον εαυτό της.
«Θα ήθελα να ήμουν κάποια άλλη κι όχι εγώ» έλεγε στον εαυτό της.

«Μα αν ήσουν άλλη, κι όχι εσύ, θα σ’ αγαπούσαν ένα εκατομμύριο άλλοι άνθρωποι, άλλα όχι αυτοί που αγαπάς εσύ, τώρα. Και ξέρω πως θα άλλαζες πολλά πράγματα για να γίνεις λίγο πιο ευτυχισμένη, αλλά αυτούς, τους μαγευτικούς ανθρώπους της καρδιάς σου, δεν θα τους άλλαζες ποτέ. Για καμία άλλη εσύ» της είπε  ο εαυτός της.

φωτογραφία: Stratos Zermpoulis